Maremma, imħabba għal arthom – Poeżija
Fil-benniena tal-Maremma, fejn id-dellijiet jiltaqgħu mas-sebħ, Storja tal-mogħdija taż-żmien, qabel ma nġibdu r-Rumani. Il-whspers Etruski jduru mal-art, Wirt minsuġ minn idejn tal-qedem. Taħt il-ħarsa għassa tas-siġar taċ-ċipru tal-qedem, għeruq tal-antenati mdawrin ma’ riħ tal-baħar ġentili. Minn qabel il-qawmien ta’ Ruma, tiżvolġi l-istorja tagħhom, F’qalb il-Maremma, fejn l-istorja tifforma. Idejn tal-biedja, ħabta bit-tgħanniqa tal-ħamrija, Fil-kanali, is-sigrieti taż-żmien isibu post ta’ mistrieħ. Ix-xemx tat-Toskana, xhieda ta’ kull moħriet u żerriegħa, Nisel tax-xogħol, twemmin ta’ żmien. Kustodja taż-żmien, Maremma, b'għerf antik, Kronaki mnaqqxa fil-weraq taż-żebbuġ u stejjer miġbura. Familja, ġebla tax-xewka, fiż-żfin tal-pjazza, Ġenerazzjonijiet li jorbtu, rumanz ta’ żmien. Imħabba għall-art, f'kull qamar tal-ħsad
Aqra iktar