Opwarmende temperaturen, behoud van water in de wijngaard

Met de veranderende weersomstandigheden als gevolg van de opwarming van de aarde zien we dat de seizoenen veranderen en grilliger kunnen zijn dan voorheen. Vroeger had het weer zijn eigen kalender die goed bekend was en werd gebruikt door boeren over de hele wereld, maar nu is het anders.

Onze wijnstokken en bomen hebben allemaal water nodig in de juiste hoeveelheid op het juiste moment, en vanaf het moment van regen hebben ze toegang nodig tot water dat in de grond is opgeslagen. Dus hoe kunnen we hen helpen het water te krijgen dat ze nodig hebben tot aan de zomermaanden? en misschien verder?

Onze bodem, die water vasthoudt

Onze grond draineert goed, wat de wijnstokken prettig vinden. Wat niet goed is, is dat er op zichzelf geen water wordt vastgehouden. Om dit tegen te gaan, gebruiken we verschillende methoden om de opslagcapaciteit en de kwaliteit van de grond te vergroten;

• Zorg ervoor dat het water de grond in kan dringen en niet alleen maar van bovenaf wegstroomt. Om dit te doen, beluchten we de grond en creëren we groeven van 60 cm diep in de wijngaardrijen, waardoor het water dieper kan doordringen waar het niet zo wordt beïnvloed door verdamping.
• gebruik van baanbrekende planten, die de hydraulische werking van hun wortels gebruiken om de bodem verder te ontsluiten
• Het gebruik van bodembedekkende gewassen heeft twee dingen: het stoppen van bodemerosie en ook als ze worden gekapt, geven de wortels stikstof terug, een belangrijk onderdeel dat de wijnstokken nodig hebben voor groei.
• het mengen van gemaaid gras en hout, om het vermogen van de bodem om water op te slaan te vergroten

Via deze methoden op Tenuta Le Mandorlaie we hopen de hoeveelheid water die in de grond wordt opgeslagen te vergroten, zodat onze planten er tot ver in de zomermaanden gebruik van kunnen maken. We zoeken altijd naar manieren om ervoor te zorgen dat de wijngaard geschikt water in de grond heeft opgeslagen, en we voegen ook wateropslagkanalen toe waardoor regenwater kan worden opgeslagen, waardoor het langzaam in de grond kan sijpelen.